SEN Mİ? BEN Mİ?

Ülen bu kadar saygısız,uyuz bir o kadar da sevgisiz olmak kolaymı be?
Bir ben miyim bunu yapamayan,yani bir ben miyim bu kadar arızalı olan?
Psikoloğa gitsek acaba hangimiz dengesiz bulunuruz karşısında?
Hangimiz suçlu sayılırız hakim amcanın yanında?
Önce civatalarını gevşetmeli senin sonrada antidepresif ilaç verip ya da alkolle tetikleyip leyla yapmalı.
Çünkü başka yolu yok seninle uzlaşmaya çalışmanın.
Offf çok sıkıldım ben artık konuşamamaktan,sana derdimi anlatıp anlaşılamamaktan.
Ya benim kafayı koparmalı kökünden ya sana yeni biralar kafa koymalı yeniden.
Arkadaşım sabır bu sabır.
Bilmem ne kadar dayanır.
Ben artık bağırarak tartışmak istiyorum.
Ben artık söylediklerimin saygıyla dinlenmesini istiyorum.
Ben artık okuduğum kitap hakkında yorumlar yapıp seninle paylaşmak istiyorum.
Ben artık kahkahalar atarken sığır gibi suratsız yanımda durmak yerine  bana eşilk etmeni istiyorum.
Ben artık sinirleri alınmış bir insanla yanyana durmak istiyorum.
Ben artık gülen gözler istiyorum.
İstiyorum istiyorum da be enayi sen neden kayıtsız kalıyorsun.
Deli olan benmiyim senmi?
Hah işte son olarak bir de bunu öğrenmek istiyorum.

İÇİM FOKURDUYOR

Heyyoooo....

Delimiyim neyim?
Hava güzel,ben güzel,kafam güzel...
İşsizim,parasızım,beynimde binbir böcük dolaşıyor,bir sürü sorunla yağlı güreş yapmaktayım ama hala mutluyum.Acep neden?
Bazen olur bana böyle haller.Galiba havanın verdiği bir enerji potansiyeli bu.
Hep mutsuz olucak değiliz ya bugünde polyanna oluverelim.
Nasılsa yarın yine bürünürüm o uyuz,inatçı,mutsuz öküz görünüşüme.
Varsın bugün böyle olsun,tadına varalım hayatın.
Heyyyy patronlar bugün sizide çok seviyorum,beni işe almasanızda.
Heyyyy solucan gibi sürekli uzayıp giden sorunlarım sizi de seviyorum,beni deli edip zıvanadan çıkarsanız bile.
Heyyyyy gıcık olduğum herşey sizlere bayılıyorummmm,hiçbirinizle hoşlaşmasam bile.
Galiba bugün hayatla yolculuk yapmanın zevkine varıyorum.
Aynadaki yüz bile gülümsüyor bugün bana.Acaba bu şekilde uhumu sürsem tüm yüzüme.
O zaman hep polyanna kalırım dimi ama.
Koşasım var,zıplayasım var,kendimi denize atıp sularla boğuşasım var.
Hatta en yüksek dağın en yüksek zirvesine tırmanasım var.
Var da var...
Öküzlüğe terfi etmeden tüm bunları yapasım var.
Hemen başlamalıyım birinin ucundan yoksa gece 12 den sonra dönüşümümün gerçekleşmesi ihtimali var.
En yüksek zirvede buluşmak üzereeeeee....

ÖKÜZLÜĞÜN BU KADARI...

Öküzlüğün bu kadarıda fazla...
Neymiş efendim 18-25 yaş arası olmalıymış.
Neymiş efendim 25 yaş üstü sorunlu oluyormuş.
Yuh yani.
Başka ne diyebilirimki.
İşveren dedinmi kaçıcaksın arkadaşım.
Bunlar kendilerini ne zannediyorlarki?
25 yaş üstü çalışmaya engellimi?
Ezikmiyiz biz kardeşim?
Yaşımımı küçülteyim,yoksa çalışmaktanmı vazgeçeyim?
Heyyy siz işverenler,kendini patron ilan edenler kafayımı sıyırdınız?
Yok kardeşim yok bu devirde ya devlet memuru olacaksın,ya
da kendine işyeri açıp 25 yaş üstü çalıştıracaksın.
Yine işsizim,galiba erken emekliliğimi ilan etmeliyim.
Böyle giderse önümüzdeki bir 30yıl iş bulamam.
İş için gereken bilumum malzemeleri:Bir estetikçi birde nüfus memuru.
Önce estetikçiye gerdirip sonra nüfus memuruna düzelttirme yapmalıyım.
Dedim ya öküzlüğün bu kadarıda fazla...

UZUN ZAMAN OLDU SEN GİDELİ

Bir yerlerde, içimde beni kemiren didik didik eden birşeyler var.
Çok uzun zaman oldu sen gideli.
Hala yoksun,hala uzaksın.
Seninle herşey daha kolaymış,gidince anladım.
Dönermisin,elini uzatıp bana ufaklık dermisin?
Zor günlerimde omzunu uzatıp,hoş günlerimde kahkahalarını yükseltirmisin?
Hepsi birer muamma.
Nerdesin,kimlesin,hayatla berabermisin?
Sorular ardı ardına sıralanıyor,ama cevaplar gelmek bilmiyor.
Gittiğin gün,terkettiğin gün,koptuğun gün seni suçlayamadım.
Asıl suçlu bendim,hakimse sen.
Bilemezdin ki yaşadıklarımı,bilemezdin ki elimden kayıp gittiğini.
Anlatamazdım,söyleyemezdim gerçekleri
Yoksa bırakıp gitmezdin beni
Yıllar sonra anladım hata yaptığımı
Yıllar sonra anlattım sana olanları.
Beni affettin biliyorum ama yinede içimdeki sızıyı dindiremiyorum.
Şimdi yine yoksun,yine uzaksın
Tek dileğim
 Birgün ama birgün,bir yerde......

BU SAATLER

Seviyorum gecenin bu saatlerini, bana huzur veriyor.Kafa rahat ben rahat.Uyumak bile istemiyorum o sessizliğin ortasında.
                                       Düşünceler sarıyor beynimi.
Benmiyim diyorum şu aynadaki yüz.Benmiyim diyorum şu karşımda duran güçsüz beceriksiz insan.
Nerde kaldı hayallerim,nerde kaldı umutlarım,nerde kaldı o güçlü,istediğini yapan,kendinde dünyayı devirecek gücü bulan ben?
                               Soruyorum kendime ama sadece soruyorum.
                                  Cevap verecek gücü bile bulamıyorum.
O sessizliğin ortasında haykırmak istiyorum geri gelll geri gelll diye kendime.
                                                    Yapamıyorum.
Ne zaman toparlanıp kendimi bulurum bilmem.Bir saklambaçtır oynuyorum.Ben ebeyim,ruhum saklanan.
Heyyyy diyorum kendine gel.Yıllar var önünde sürmez böyle.
Ne zaman günışığını görürüm bilmem.Hep gece olmak zorundamı?
                            Kaybol artık yıldızlar,nerdesin güneş?
Dedim ya seviyorum gecenin bu saatlerini ama sadece ruhum dinlendiği için.
                               Yoksa kim istemez karanlıktan aydınlığa çıkmayı?

KARANLIKTAN AYDINLIĞA

Hayat durdumu ne?Saatler hiç ilerlemiyor.Çocukluğumun o bembeyaz sayfaları yerini kapkara bulutlara bıraktı.Ne tarafa baksam çıkmaz sokak.Bir odanın içinde hapsolmuş gibiyim.Çıkabileceğim bir kapısı bile yok.Tekmeliyorum duvarları,tırnaklarımla kazıyorum zemini ama olmuyor olmuyor...
                                                           Çıkamıyorum.
Bu bir geçiş dönemidir diye dua ediyorum sadece.Şimdi uyumalı ve gözlerimi açtığımda pembeyi,maviyi,yeşili,beyazı görebilmeliyim siyahın yerine...
                                                         Göremiyorum...
Bu geceler bitmeyecekmi,güneş bir daha gökyüzüne gülmeyecekmi.Alıyorum boyalarımı elime geceye çizgi çekip gökkuşaığını boyamak istiyorum ki güneş aradan başını çıkartıp yüzünü gösterebilsin.Boyuyorum,karalıyorum,çiziyorum ama silinmiyor gece,gelmiyor güneş...
                                                         Üzülüyorum....
Peki yapacak ne kaldı şimdi.Kış güneşi bile olsa razıyım.Tek derdim karanlıklardan çıkıp aydınlığa koşmak.Bağırıyorum,çığlıklar atıyorum,ağlıyorum,haykırıyorum.
                                                         Ulaşamıyorum....
                Tek çarem kaldı beklemek.Beklemek istiyorum elimden geldiğince,sabredebildiğimce.
                                                         Dayanamıyorum...

NEFRET

Senden nefret ediyorum ama yinede aradaki bağı koparamıyorum.Kemiklerime kadar,iliklerime kadar senden nefret ediyorum.Keşke diyorum bir yolu olsa,bir yordamı olsada uzaklara çookk uzaklara gidebilsem.
Galiba hayatımda yağtığım en büyük hata sendin.Aslında çok erken farketmiştim ama hani derler ya insanın basireti bağlanıyor diye benimkide öyle oldu.Aramıza uyum diye birşey sözkonusu bile değilken nasıl böyle bir hata yaptım kahretsin.Yüzüne haykırmak istesemde o bağ beni derinden etkiliyor.Burdan söylüyorum bende sana, senden nefret ediyorummmmmm,duysanda duymasanda içimi rahatlatıyorum.Everestin zirvesine çıkıp bağırmak isterdim ama nafile.Çok pisssin,düzen denen şeyi hiç görmemişsin,savaşmak nedir bilmezsin,kincisin,kendini beğenmişsin,hava atmaya bayılırsın ama bir halt değilsin sin sin sin işte.
Bir yıl bir yıl daha derken bu ömür nasıl geçer seninle,bu hayatı nasıl paylaşırım senle.
Çift kişilik oynanması gereken bir tiyatro sahnesinde ben tek başıma üstelenmişim rolleride farkına varamamışım.Şikayetçi değilim bu durumdan ama takdir edilmemek varya,insan yerine konulmamak varya beni öldüren kafamı taşlara hatta kayalara vurduran bu tavırların varya nefret ettiriyor beni senden.
Nefret ediyorum senden,nefret nefret nefret.
Bir gram sevgi yok içimde sana karşı.Çok zorluyorum kendimi ama olmayınca olmuyor işte.Bencillliğin yetip artıyor.Sadece kendini düşünen,kendi istekleri doğrultusunda yaşayan ama asla hedefleri olmayan birisin sen.Hayata öyle gelmiş öyle gidiyorsun.
Uç noktaları yaşamamışsınki sen.Hep uyuz kamlışsın hep korkak.Sadece söz geçirebildiklerine horozlanmışsın.
Senden nefret ediyorum
Nefret
Nefret
Nefret
Şu an,şu dakika damarlarımda akan kan değil sadece nefret.