NEFRET

Senden nefret ediyorum ama yinede aradaki bağı koparamıyorum.Kemiklerime kadar,iliklerime kadar senden nefret ediyorum.Keşke diyorum bir yolu olsa,bir yordamı olsada uzaklara çookk uzaklara gidebilsem.
Galiba hayatımda yağtığım en büyük hata sendin.Aslında çok erken farketmiştim ama hani derler ya insanın basireti bağlanıyor diye benimkide öyle oldu.Aramıza uyum diye birşey sözkonusu bile değilken nasıl böyle bir hata yaptım kahretsin.Yüzüne haykırmak istesemde o bağ beni derinden etkiliyor.Burdan söylüyorum bende sana, senden nefret ediyorummmmmm,duysanda duymasanda içimi rahatlatıyorum.Everestin zirvesine çıkıp bağırmak isterdim ama nafile.Çok pisssin,düzen denen şeyi hiç görmemişsin,savaşmak nedir bilmezsin,kincisin,kendini beğenmişsin,hava atmaya bayılırsın ama bir halt değilsin sin sin sin işte.
Bir yıl bir yıl daha derken bu ömür nasıl geçer seninle,bu hayatı nasıl paylaşırım senle.
Çift kişilik oynanması gereken bir tiyatro sahnesinde ben tek başıma üstelenmişim rolleride farkına varamamışım.Şikayetçi değilim bu durumdan ama takdir edilmemek varya,insan yerine konulmamak varya beni öldüren kafamı taşlara hatta kayalara vurduran bu tavırların varya nefret ettiriyor beni senden.
Nefret ediyorum senden,nefret nefret nefret.
Bir gram sevgi yok içimde sana karşı.Çok zorluyorum kendimi ama olmayınca olmuyor işte.Bencillliğin yetip artıyor.Sadece kendini düşünen,kendi istekleri doğrultusunda yaşayan ama asla hedefleri olmayan birisin sen.Hayata öyle gelmiş öyle gidiyorsun.
Uç noktaları yaşamamışsınki sen.Hep uyuz kamlışsın hep korkak.Sadece söz geçirebildiklerine horozlanmışsın.
Senden nefret ediyorum
Nefret
Nefret
Nefret
Şu an,şu dakika damarlarımda akan kan değil sadece nefret.